கற்றாழைக் கிணறு - சிறுகதை
கற்றாழைக் கிணறு சிறுகதை குறித்து அரவிந்தன்
அன்புள்ள சுரேஷ் பிரதீப் அவர்களுக்கு:
இரவு நேரங்களில் பேய் கதை கேட்பதே ஒரு பரவச உணர்வு. அதை விட ஒரு படி மேல் நாட்டார் தெய்வங்களின் கதை கேட்பது.அவற்றை வழிபடும் முறை ஒரு அமானுஷ்ய நிகழ்வே.சுநில் அவர்கள் 'குருதி சோறு ' கதையில் எழுதியதை போல.காட்டேரி முதலியவை தெய்வமா ? பேயா ? என்ற சந்தேகம் பலருக்கும் உண்டு என்று தான் நினைக்கிறேன்.
கதையின் ஆரம்பத்தில் ஒரு கிராம தெய்வ கதையென்றே நினைத்தேன்.ஆனால் இது ஒரு பேய் கதையும் கூட.தொடர்ந்து பலி கேட்கும் உயிர் குடிக்கும் கதை.ரத்தம் குடித்து குடித்து கள்ளி கற்றாழையாக, அதாவது ஒரு பேய் ,தெய்வமாக மாறும் இடம்.உண்மையில் குறத்திக்கும்(வள்ளி) ,மயிலுக்கும்(முருகன்) உள்ள இணைவு அவளை முன்பே ஒரு தெய்வத்தன்மை படுத்துகிறது.
மாணிக்கம், மூங்கில்வீரன்,கேசவன் மூவரும் ஒன்றே என்று படுகிறது.ஏனெனில் குறத்தி சாகும் முன்னர் மூங்கில்வீரனை சபிக்கவில்லை தன்னவனை சபிப்பதாகும் என்று அவள் நினைத்திருப்பாளோ? என்னவோ?
தேடுபவருக்கு உண்மை ஒரு சிறு ஒளியுடன் கதைவை திறந்து வைத்துக்கொண்டு காத்துக்கொண்டே இருக்கிறது போலும்.அது மட்டுமல்ல தான் பொய்யல்ல பொய்யல்ல என்று வேறு சொல்ல வேண்டியிருக்கிறது.தேய்வங்கள் என்றாலும் நான் இருப்பதாக 'நான் சாமிடா' என்று சூளுரைக்க வேண்டிவுள்ளது.
பார்வதியின் மெய்மை,மறுக்கப்பட்ட நீதி அம்மையாக காளியிடம் சொன்னதன் விளைவாக குறத்தியை கேட்கிறது.அதைவிட மேலாக செண்பக குறத்திக்கு மறுக்கப்பட்ட அனைத்தும் ஊரையே கேட்கிறது.அம்மையாகவும் ,பாம்பாகவும்.
நரசிம்மனின் மகனை விழுங்கிவிட்டு இறுதியாக கிணற்றுக்கு அடியில் சிரிகிறாள் குறத்தி.
புறச்சித்தரிப்பு அனைத்தும் மிக இணக்கமாக இருந்தது.
வாழ்துக்கள்...:fullmeals சாப்பிட்டது போல நிறைவு.ஆனாலும் ஏதோ ஒன்று எஞ்சி தான் உள்ளது.
அ.க.அரவிந்தன்.
எழுத்தாளர் சுரேஷ் பிரதீப் எழுதிய "கற்றாழைக்கிணறு" சிறுகதையை முன்வைத்து
தற்போது தமிழில் எழுதிக் கொண்டிருக்கும் இளம் எழுத்தாளர்களில் ஒரு Promising எழுத்தாளர் என சுரேஷ் பிரதீப்பைச் சொல்லலாம்.
எழுத வந்த குறைந்த காலங்களில் நிறைய எழுதியவர்.எழுதிக் கொண்டிருப்பவர்.
சிறுகதைகளில் எல்லாவிதமான வடிவ முயற்சிகளையும் மேற்கொண்டவர் புதுமைப்பித்தன்.
அதிகமாக சமூகத்தின் புற நிகழ்வுகளை சிறுகதைகளாக எழுதிய புதுமைப்பித்தன் பரிசோதனை முயற்சியாக காஞ்சனை எனும் பேய்க் கதையையும் எழுதியிருப்பார்.
அந்த வகையான ஒரு முயற்சிதான் சுரேஷ் பிரதீப்பின் இந்த கற்றாழைக்கிணறு சிறுகதையும்.
கோயில்கள்,தெய்வங்கள் பற்றி ஆராய்ச்சி செய்யும் பேராசிரியர் நரசிம்மன் என்பவரால் அனுப்பப்பட்டு பாண்டவனுருக்கும்,பாயா நிலத்துக்கும்ம் இடைப்பட்ட குறத்திமேட்டுப்பகுதியில் மூங்கில் வீரன்,செண்பககுறத்தி கதையை ஆராய்வதற்கு வரும் சுரேஷ் என்ற முனைவர் பட்ட மாணவனின் பார்வையில் கதை நகர்கிறது.
தெய்வங்களைப் பற்றிய,மனிதர்களைப் பற்றிய தொன்ம,அமானுஷ்ய கதைகளை கி. ராஜநாராயணன்,சோ.தர்மன் படைப்புகளை படித்ததிலிருந்து அந்தக் கதைகள் மீது எனக்கு ஒரு பெரிய ஈர்ப்பு உண்டாகியது.
சௌந்தரராஜன் சுரேஷிடம் செண்பகக்குறத்தி இறந்ததை மட்டும் சொல்லும் தொடர்ச்சியற்ற கதைக்கு அவள் ஏன் இறந்தால்,எப்படி இறந்தால் என்பதை கேசவன் சொல்லும் கதைதான்
தொடர்ச்சியற்ற கதைக்கு கண்ணியாக இருக்கிறது.
பாண்டவனூர் மூங்கில் வீரன் கிணற்றில் நிறைமாத கர்ப்பிணியான செம்பக குறத்தி விழுந்து இறந்து விடுவதால் அந்த கிணறு முழுவதும் முதலில் கள்ளி முளைக்கிறது.பின் குறத்திக்கு பூஜை செய்து வணங்குவதால் கிணற்றில் கள்ளி மறைந்து கற்றாழை முளைக்கிறது.
இங்கு கள்ளி என்பது தீமையின் குறீயீடு. கற்றாழை என்பது தெய்வத்தின் குறியீடு.
பாயாநிலத்தில் மயில்கள் குறைவதால் நாகங்கள் வந்து ஊரையே அழிப்பதாக சொல்வதில் மயில் குறத்தியின் வடிவமாகவும்,நாகம் தீமையின் வடிவமாகவும் காண்பிக்கப்பட்டுள்ளது.
மூங்கில் வீரன் சாமியாடி மாணிக்கத்தை கொல்லும் அவனது மனைவி பார்வதி, மாணிக்கத்தால் கருவுறும் செம்பக குறத்தியை பாண்டவனூரை விட்டே துரத்துவதால் கிணற்றில் விழுவதற்கு முன் உன் ரத்தத்தில் உருவாகும் வம்சத்தை அழிக்கும் வரை இந்த கிணற்றில் கள்ளியாக இருப்பேன் என சபித்துவிட்டு கிணற்றில் விழுந்து இறந்து போகிறாள் குறத்தி.
நரசிம்மனுக்கு கற்றாழைக்கிணற்றை புகைப்படம் எடுத்து சுரேஷ் அனுப்பும் போது கற்றாழைகளுக்கு மத்தியில் ஒரு கள்ளிப்புதர் இருப்பதை உற்றுப் பார்த்தால் தெரியும் என கடிதம் அனுப்புகிறான்.
இரவில் சுரேஷ் கேசவனிடம் பேசிவிட்டு பாயாநிலத்திலிருந்து பாண்டவனூர் நோக்கி செல்லும் போது உடல் நிலை சரியில்லாமல் இருந்த நரசிம்மனின் மகன் இறந்து போய்விட்ட செய்தியை அறிந்து செல்போன் டார்ச்சை கிணற்றுக்குள் சுரேஷ் அடித்துப் பார்க்கும் போது கற்றாழைக்கு மத்தியில் இருந்த கள்ளிப்புதர் காணாமல் போய் விடுகிறது.
நரசிம்மன் மகன் இறப்பதற்கு காரணம் நரசிம்மனின் கீழ்த் தஞ்சையின் தெய்வங்கள் என்ற நூலில் மூங்கில் வீரனுக்கு சிலை இல்லை அப்படியொரு தெய்வம் இல்லை என்று கூறுவதால் கூட குறத்தி நரசிம்மன் மகனை கு குறத்தி கொன்றிருக்கலாம்.இதுநம்பிக்கைக்கும்,அவநம்பிக்கைக்குமான சண்டையை குறிக்கிறது.
காலையில் சௌந்தரராஜனுடன் பாயாநிலத்தைச்சுற்றி பார்க்கும் போது பாயாநிலத்தில் எந்த வீடும் இல்லை என செளந்திரராஜன் சொன்னது சுரேஷ்க்கு நியாபகம் வரும் போது தான் இது ஒரு அமானுஷ்ய பேய் கதை என நம்மால் உணர முடிகிறது.
வாழ்த்துக்கள் சுரேஷ்
❤❤❤❤
வேலு மலையன்
கற்றாழைக் கிணறு சிறுகதை குறித்து அரவிந்தன்
அன்புள்ள சுரேஷ் பிரதீப் அவர்களுக்கு:
இரவு நேரங்களில் பேய் கதை கேட்பதே ஒரு பரவச உணர்வு. அதை விட ஒரு படி மேல் நாட்டார் தெய்வங்களின் கதை கேட்பது.அவற்றை வழிபடும் முறை ஒரு அமானுஷ்ய நிகழ்வே.சுநில் அவர்கள் 'குருதி சோறு ' கதையில் எழுதியதை போல.காட்டேரி முதலியவை தெய்வமா ? பேயா ? என்ற சந்தேகம் பலருக்கும் உண்டு என்று தான் நினைக்கிறேன்.
கதையின் ஆரம்பத்தில் ஒரு கிராம தெய்வ கதையென்றே நினைத்தேன்.ஆனால் இது ஒரு பேய் கதையும் கூட.தொடர்ந்து பலி கேட்கும் உயிர் குடிக்கும் கதை.ரத்தம் குடித்து குடித்து கள்ளி கற்றாழையாக, அதாவது ஒரு பேய் ,தெய்வமாக மாறும் இடம்.உண்மையில் குறத்திக்கும்(வள்ளி) ,மயிலுக்கும்(முருகன்) உள்ள இணைவு அவளை முன்பே ஒரு தெய்வத்தன்மை படுத்துகிறது.
மாணிக்கம், மூங்கில்வீரன்,கேசவன் மூவரும் ஒன்றே என்று படுகிறது.ஏனெனில் குறத்தி சாகும் முன்னர் மூங்கில்வீரனை சபிக்கவில்லை தன்னவனை சபிப்பதாகும் என்று அவள் நினைத்திருப்பாளோ? என்னவோ?
தேடுபவருக்கு உண்மை ஒரு சிறு ஒளியுடன் கதைவை திறந்து வைத்துக்கொண்டு காத்துக்கொண்டே இருக்கிறது போலும்.அது மட்டுமல்ல தான் பொய்யல்ல பொய்யல்ல என்று வேறு சொல்ல வேண்டியிருக்கிறது.தேய்வங்கள் என்றாலும் நான் இருப்பதாக 'நான் சாமிடா' என்று சூளுரைக்க வேண்டிவுள்ளது.
பார்வதியின் மெய்மை,மறுக்கப்பட்ட நீதி அம்மையாக காளியிடம் சொன்னதன் விளைவாக குறத்தியை கேட்கிறது.அதைவிட மேலாக செண்பக குறத்திக்கு மறுக்கப்பட்ட அனைத்தும் ஊரையே கேட்கிறது.அம்மையாகவும் ,பாம்பாகவும்.
நரசிம்மனின் மகனை விழுங்கிவிட்டு இறுதியாக கிணற்றுக்கு அடியில் சிரிகிறாள் குறத்தி.
புறச்சித்தரிப்பு அனைத்தும் மிக இணக்கமாக இருந்தது.
வாழ்துக்கள்...:fullmeals சாப்பிட்டது போல நிறைவு.ஆனாலும் ஏதோ ஒன்று எஞ்சி தான் உள்ளது.
அ.க.அரவிந்தன்.
எழுத்தாளர் சுரேஷ் பிரதீப் எழுதிய "கற்றாழைக்கிணறு" சிறுகதையை முன்வைத்து
தற்போது தமிழில் எழுதிக் கொண்டிருக்கும் இளம் எழுத்தாளர்களில் ஒரு Promising எழுத்தாளர் என சுரேஷ் பிரதீப்பைச் சொல்லலாம்.
எழுத வந்த குறைந்த காலங்களில் நிறைய எழுதியவர்.எழுதிக் கொண்டிருப்பவர்.
சிறுகதைகளில் எல்லாவிதமான வடிவ முயற்சிகளையும் மேற்கொண்டவர் புதுமைப்பித்தன்.
அதிகமாக சமூகத்தின் புற நிகழ்வுகளை சிறுகதைகளாக எழுதிய புதுமைப்பித்தன் பரிசோதனை முயற்சியாக காஞ்சனை எனும் பேய்க் கதையையும் எழுதியிருப்பார்.
அந்த வகையான ஒரு முயற்சிதான் சுரேஷ் பிரதீப்பின் இந்த கற்றாழைக்கிணறு சிறுகதையும்.
கோயில்கள்,தெய்வங்கள் பற்றி ஆராய்ச்சி செய்யும் பேராசிரியர் நரசிம்மன் என்பவரால் அனுப்பப்பட்டு பாண்டவனுருக்கும்,பாயா நிலத்துக்கும்ம் இடைப்பட்ட குறத்திமேட்டுப்பகுதியில் மூங்கில் வீரன்,செண்பககுறத்தி கதையை ஆராய்வதற்கு வரும் சுரேஷ் என்ற முனைவர் பட்ட மாணவனின் பார்வையில் கதை நகர்கிறது.
தெய்வங்களைப் பற்றிய,மனிதர்களைப் பற்றிய தொன்ம,அமானுஷ்ய கதைகளை கி. ராஜநாராயணன்,சோ.தர்மன் படைப்புகளை படித்ததிலிருந்து அந்தக் கதைகள் மீது எனக்கு ஒரு பெரிய ஈர்ப்பு உண்டாகியது.
சௌந்தரராஜன் சுரேஷிடம் செண்பகக்குறத்தி இறந்ததை மட்டும் சொல்லும் தொடர்ச்சியற்ற கதைக்கு அவள் ஏன் இறந்தால்,எப்படி இறந்தால் என்பதை கேசவன் சொல்லும் கதைதான்
தொடர்ச்சியற்ற கதைக்கு கண்ணியாக இருக்கிறது.
பாண்டவனூர் மூங்கில் வீரன் கிணற்றில் நிறைமாத கர்ப்பிணியான செம்பக குறத்தி விழுந்து இறந்து விடுவதால் அந்த கிணறு முழுவதும் முதலில் கள்ளி முளைக்கிறது.பின் குறத்திக்கு பூஜை செய்து வணங்குவதால் கிணற்றில் கள்ளி மறைந்து கற்றாழை முளைக்கிறது.
இங்கு கள்ளி என்பது தீமையின் குறீயீடு. கற்றாழை என்பது தெய்வத்தின் குறியீடு.
பாயாநிலத்தில் மயில்கள் குறைவதால் நாகங்கள் வந்து ஊரையே அழிப்பதாக சொல்வதில் மயில் குறத்தியின் வடிவமாகவும்,நாகம் தீமையின் வடிவமாகவும் காண்பிக்கப்பட்டுள்ளது.
மூங்கில் வீரன் சாமியாடி மாணிக்கத்தை கொல்லும் அவனது மனைவி பார்வதி, மாணிக்கத்தால் கருவுறும் செம்பக குறத்தியை பாண்டவனூரை விட்டே துரத்துவதால் கிணற்றில் விழுவதற்கு முன் உன் ரத்தத்தில் உருவாகும் வம்சத்தை அழிக்கும் வரை இந்த கிணற்றில் கள்ளியாக இருப்பேன் என சபித்துவிட்டு கிணற்றில் விழுந்து இறந்து போகிறாள் குறத்தி.
நரசிம்மனுக்கு கற்றாழைக்கிணற்றை புகைப்படம் எடுத்து சுரேஷ் அனுப்பும் போது கற்றாழைகளுக்கு மத்தியில் ஒரு கள்ளிப்புதர் இருப்பதை உற்றுப் பார்த்தால் தெரியும் என கடிதம் அனுப்புகிறான்.
இரவில் சுரேஷ் கேசவனிடம் பேசிவிட்டு பாயாநிலத்திலிருந்து பாண்டவனூர் நோக்கி செல்லும் போது உடல் நிலை சரியில்லாமல் இருந்த நரசிம்மனின் மகன் இறந்து போய்விட்ட செய்தியை அறிந்து செல்போன் டார்ச்சை கிணற்றுக்குள் சுரேஷ் அடித்துப் பார்க்கும் போது கற்றாழைக்கு மத்தியில் இருந்த கள்ளிப்புதர் காணாமல் போய் விடுகிறது.
நரசிம்மன் மகன் இறப்பதற்கு காரணம் நரசிம்மனின் கீழ்த் தஞ்சையின் தெய்வங்கள் என்ற நூலில் மூங்கில் வீரனுக்கு சிலை இல்லை அப்படியொரு தெய்வம் இல்லை என்று கூறுவதால் கூட குறத்தி நரசிம்மன் மகனை கு குறத்தி கொன்றிருக்கலாம்.இதுநம்பிக்கைக்கும்,அவநம்பிக்கைக்குமான சண்டையை குறிக்கிறது.
காலையில் சௌந்தரராஜனுடன் பாயாநிலத்தைச்சுற்றி பார்க்கும் போது பாயாநிலத்தில் எந்த வீடும் இல்லை என செளந்திரராஜன் சொன்னது சுரேஷ்க்கு நியாபகம் வரும் போது தான் இது ஒரு அமானுஷ்ய பேய் கதை என நம்மால் உணர முடிகிறது.
வாழ்த்துக்கள் சுரேஷ்
❤❤❤❤
வேலு மலையன்
No comments:
Post a Comment