சுரேஷ் எழுதுகிறான்

கற்றாழைக் கிணறு - சிறுகதை கற்றாழைக் கிணறு சிறுகதை குறித்து அரவிந்தன் அன்புள்ள சுரேஷ் பிரதீப் அவர்களுக்கு: இரவு நேரங்களில் பேய் கதை கேட்பதே ஒரு பரவச உணர்வு. அதை விட ஒரு படி மேல் நாட்டார் தெய்வங்களின் கதை கேட்பது.அவற்றை வழிபடும் முறை ஒரு அமானுஷ்ய நிகழ்வே.சுநில் அவர்கள் 'குருதி சோறு ' கதையில் எழுதியதை போல.காட்டேரி முதலியவை தெய்வமா ? பேயா ? என்ற சந்தேகம் பலருக்கும் உண்டு என்று தான் நினைக்கிறேன். கதையின் ஆரம்பத்தில் ஒரு கிராம தெய்வ கதையென்றே நினைத்தேன்.ஆனால் இது ஒரு பேய் கதையும் கூட.தொடர்ந்து பலி கேட்கும் உயிர் குடிக்கும் கதை.ரத்தம் குடித்து குடித்து கள்ளி கற்றாழையாக, அதாவது ஒரு பேய் ,தெய்வமாக மாறும் இடம்.உண்மையில் குறத்திக்கும்(வள்ளி) ,மயிலுக்கும்(முருகன்) உள்ள இணைவு அவளை முன்பே ஒரு தெய்வத்தன்மை படுத்துகிறது. மாணிக்கம், மூங்கில்வீரன்,கேசவன் மூவரும் ஒன்றே என்று படுகிறது.ஏனெனில் குறத்தி சாகும் முன்னர் மூங்கில்வீரனை சபிக்கவில்லை தன்னவனை சபிப்பதாகும் என்று அவள் நினைத்திருப்பாளோ? என்னவோ? தேடுபவருக்கு உண்மை ஒரு சிறு ஒளியுடன் கதைவை திறந்து வைத்துக்கொண்டு காத்துக்கொண்டே இருக்க...

அன்புள்ள சுரேஷ் பிரதீப் அவர்களுக்கு: நான் ஐந்து வயது குழந்தை இலக்கியத்தில். சில தினங்களுக்கு முன்பு முகநூலில் உலாவுகையில் உங்கள் 'ரக்த மணம்' கதையை படிக்க நேர்ந்தது.சற்று முன்னதாகவே நீங்கள் எனக்கு அறிமுகமாகியிருக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது.கதையின் முடிவிலிருந்த விலாசத்தை பார்த்துவிட்டு துணுக்குற்றேன்.பின்னர் யூட்டூபில் உங்கள் உரைகள் அனைத்தையும் பார்த்தேன்.நீங்கள் திருவாரூர் என்பதால் அந்த துணுக்குற்றல்.டெல்டா மாவட்டங்களில் நிலம் சார்ந்தும் ,மொழி சார்ந்தும் வேறுபாடு இல்லை என்று கருதுகிறேன். ஆம் ,நான் தஞ்சாவூரின்,திருக்காட்டுப்பள்ளி என்னும் சிற்றூர். கோவில்வெண்ணி கிராமத்தில் பொறியியல் இறுதி ஆண்டு படிக்கிறேன். 'ரக்த மணம்' மிகவும் பிடித்த கதையாக இருந்தது.பிற டெல்டா படைப்பாளிகளை நான் படித்ததில்லை. முகநூலில் பின்தொடருகிறேன்.உண்மையில் உங்கள் பெயரை நான் சுநில் கிருஷ்ணன் அவர்கள் சொல்ல கேட்டிருக்கிறேன்.ஆனால் படித்ததில்லை.. ரக்த மணம் தொடர்ந்து தங்களின் முதல் தொகுப்பான 'நாயகிகள் நாயகர்கள்' கிண்டலில் வாங்கி வாசித்தேன்.அதனால் அதை பற்றியும் இன்னும் சில உங்கள் சிறுகதை பற்றியும் வ...

நம்பிக்கை தரக்கூடிய சொற்களை மட்டுமே கேட்க வேண்டும் நல்லதையே நினைக்க வேண்டும் என்று நீங்கள் நினைத்தால் தொடர்ந்து இப்பதிவை வாசிக்க வேண்டாம். இது ஒரு புலம்பல் மட்டுமே. எனக்குள்ளாகவே நான் புலம்பிக் கொள்ளப் போகிறேன். அதைப் பதிந்து வைக்க வேண்டும் என்றும் நினைக்கிறேன். இந்த புலம்பலை நினைத்து எதிர்காலத்தில்(அது எவ்வளவு தூரத்தில் இருக்கிறது என்று தெரியவில்லை)  நான் சிரிக்க வேண்டும் என்றுதான் நானும் விரும்புகின்றேன். கொரோனா வைரஸ் பற்றிய முதல் தகவல் ஜனவரியில் கிடைத்தது. அந்த வைரஸுடைய பெயரே விரும்பத்தகாததாகத் தோன்றியது. மெல்ல மெல்ல ஒரு நமைச்சலைப் போல இந்த வைரஸைப் பற்றிய எண்ணம் நமக்குள் நுழைந்தது. இந்த வைரஸை விட பல மடங்கு வேகமாக வைரஸ் பற்றிய தகவல்கள் பரவின. இன்னமும் பரவிக் கொண்டிருக்கின்றன. நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் சீனாவில் ஒரே நாளில் இறந்தபோதும் தென்கொரியாவில் நூற்றுக்கணக்கானவர்களுக்கு இந்த தொற்று பரவியபோதும் நாமொரு தூரத்து அதிர்ச்சியை அடைந்தோம். கேரளாவில் மூவருக்கு இந்த தொற்று உறுதி செய்யப்பட்டாலும் அவர்கள் ஆரோக்கியமாக இருந்ததும் நாட்டில் வேறெங்கும் தொற்று பரவாததும் நமக்கு ஆறுதல் அளித்தது. ...

அன்பு போன்ற ஒன்று கோபிகிருஷ்ணன் சிறுகதைகள் முழுத்தொகுப்பினை வாசித்தேன். சுந்தர ராமசாமி, அசோகமித்திரன் போன்ற நவீனத்துவ அலையின் உச்ச எழுத்தாளர்களுக்கும் ஜெயமோகன், யுவன் சந்திரசேகர் ,கோணங்கி போன்ற பின்நவீனத்துவ கூறுகள் கொண்ட தலைமுறைக்கும் இடைப்பட்டவர். ஆகவே இவ்விரு போக்குகளின் தன்மைகளையுமே கோபிகிருஷ்ணனின் கதைகளில் காணமுடிகிறது. நவீனத்துவத்தின் விரக்தியும் சலிப்பும் அவநம்பிக்கையும் கதைகளுக்குள் ஒலித்தாலும் அவற்றை மீறிச்செல்லும் எத்தனமும் கதைகளில் தெரிகிறது. நவீனத்துவம் புனைவின் வடிவக் கச்சிதத்திற்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பது. கோபிகிருஷ்ணன் இந்த கச்சிதத்தை மீறிச் செல்கிறார்.மக்கள் தினசரி - ஒரு தேசிய நாளேடு, பூச்சிகள், மொழி அதிர்ச்சி, பீடி போன்ற தொடக்ககால கதைகளிலேயே பல்வேறு பாணிகளை முயன்று பார்க்கிறார். ஒருவகையில் நவீனத்துவத்தை தர்க்கமனம் அடையும் வாதை என்று வகுக்க முடியும். முழுமையை அல்லது ஒழுங்கை கற்பனை செய்து கொண்டு அந்த ஒழுங்கு சமூகத்தில் நிலவவில்லையே என்று துக்கப்படும் ஒரு சிந்தனைப்போக்கு. அல்லது அந்த ஒழுங்கின்மைக்கு எதிராக சீற்றமும் பதற்றமும் கொள்ளும் போக்கு. கோபிகிருஷ்ணன் இந்த ஒழுங்கின்...